Yıldızımı Kaybettim

 En son ne zaman inanmıştık sevildiğimize, güvenildiğimize, unutulmadığımıza? Sahi, biz hiç hatırlandık mı Nazif? En son ne zaman merak edildik, ne zaman arandık, kim gelip sordu adımızı? Bilmiyorum, belki bir bilenimiz bile yoktur ne dersin? Öyle yalnız iki insanız ki şu an kaybolmak istesek kimden saklanacağız, kimden kaçacağız Nazif? Bir cevabın yoktur eminim, olmamalı da. Çünkü bazı sorular cevapsız kalmalı, bazı sorular sorulmak için sorulmalı, tıpkı yaşadığımız bu anlamsız hayatlar gibi tüm bu sorularda bir anlam bulmaya çalışılmamalı. Çünkü bazı soruların cevabını bulmak için derinlere inmelisin. Sonunda büyük boşlukların seni beklediği derinlerdir bunlar. Yardım çığlıklarının duyulmayacağı, gözyaşlarının görülmeyeceği, kimsenin seni görmeyeceği boşluklara sahiptirler. Belki şu an bir başka sorunun derinliklerindeyizdir ha Nazif? Öyle derinlerdeyizdir ki o büyük boşluklardan birini boylamışızdır ne dersin? İnanır mısın bilmiyorum, kayıplarımın ne kadar büyük, acılarımın ne kadar şiddetli olduğunu bilmiyorum ve bilmekte bilmemekte eşit derecede hüzne boğuyor beni. İnanır mısın boğuluyorum. Bu hayat bir anlama sahip mi ondan bile emin değilim. Yıllardır bu hayatın bir anlamının olduğunu düşünüp dururum ancak yıllardır anlama dair tek bir ipucum olmadı. Sanırım bu hayatın anlamını kendisinde anlam aramaya çalıştığım ilk gün kaybettim, sanırım ben o gün kayboldum. Asla bu anlam arayışı sonunda mutlu olacağımı düşünmedim, sonuçta anlamı olan her şey bizi mutlu edecek diye bir kaide yok değil mi? Kimse vardığı her sonucun, aldığı her cevabın kendisini mutlu ettiğini söyleyemez. Zaten böyle bir beklentiye girmek bizi olduğundan daha çok üzer daha çok yıpratır. Sen de çok kaybolmuşa benziyorsun. Bazen gözlerinin içine bakıyorum ve bir zamanlar bir güzelin gecelerini aydınlatan iki yıldız görüyorum. Işığını gecesini aydınlattığı güzelden alan bir çift yıldız. Ancak bilmiyorum, güzel mi gecesini kaybetti yoksa yıldız mı güzelini. Sen pek yardımcı olacağa benzemiyorsun. Belki de sırf bir zamanlar gecelerini aydınlattığın o güzele benzediğim için dinlemek istiyorsundur beni. En zor olan şeylerden biri de tarafından unutulduğun bir şeyi bir an olsun unutamamak. Çünkü bazı insanların lanetidir unutamamak, sen de lanetlenmişe benziyorsun...